Wege

Kto mnie czyta ten wie, że ja uwielbiam w greckie smaki i jest to chyba jedna z moich ulubionych kuchni. Do tego jak mój kuzyn przywozi mi oryginalne rarytasy jak smakową oliwę, oliwki czy oregano to pomysły na obiad rodzą się same.  Jeśli akurat nie macie takiego kuzyna jak ja , w sklepach spokojnie znajdziecie dobrej jakości fetę, dobrą oliwę i oczywiście przepyszne oliwki. A jak to mamy to już niewiele więcej trzeba aby danie było pyszne. Dorzucamy jeszcze kilka warzyw, potem do tego makaron i coś pysznego gotowe w bardzo prosty sposób. 

Dobra, jeśli wcześniej się gdzieś chwaliłam, że zrobiłam lub jadłam najlepszy ramen na świecie, teraz już się to nie liczy. Wszystko zostało cofnięte za sprawą tego kokosowego cuda z miso i chrupiącym tofu. Zaskakujące, że tak prosty wywar, dosłownie na kilku składnikach może być tak pełen smaku i aromatu. Do tego dodatki, w tym wypadku dość niebanalne, bo to słodko-orzechowe chrupiące tofu jest naprawdę wspaniałe i do wykorzystywania w wielu innych potrawach. Więc jeśli macie ochotę na coś wyjątkowego, skompletujcie składniki – wierzcie mi, większość z nich już jest łatwo dostępna w większości sieciówek, i przygotujecie sobie ten pyszny ramen.

Jak to się mówi, do pewnych rzeczy trzeba dorosnąć i tak mi udało się polubić z bardzo nielubioną mieszanką mrożonej marchewki z groszkiem, która na szkolnej stołówce zmieniała się w najbardziej dla mnie nieapetyczną sino-pomarańczową maź. Aktualnie jest to najczęściej kupowana przeze mnie mrożona, zawsze obecna w zamrażalniku, którą udało się mi się odczarować, polubić i sprawić, że jest pyszna. Najczęściej stosuje ją w awaryjnych obiadach, na już, spontanicznych i wymyślanych na szybko, dzisiejszym przepis jest tego przykładem. Przyznam się, robiłam go właśnie bez planu, łapiąc co tam było w lodówce i jak zrobiłam, zobaczyłam jaki jest piękny, kolorowy i smaczny, obcykałam zdjęcia i postanowiłam się nim podzielić. Oczywiście możecie się zainspirować i użyć takich składników jak ja, ale jeśli też będzie łapać co macie pod ręką, to kuskus można śmiało zamienić na inną kaszę, zamiast fetą jajko posypać żółtym serem i użyć dowolnych nasion do posypania lub w ogóle ich nie użyć. Już samo zestawienie mieszanki i kaszy dobrze doprawionej cebulą, czosnkiem oraz przyprawami z jajem sadzonym na wierzchu robi robotę. Reszta dodatków jest na tak zwane ,,odpicowanie”. Ogólnie sztos, polecam na obiad.

Swojego czasu gdy w kinach świetność odnosił film o pewnej różowej pani, ten makaron był wręcz viralowy. Ale jakoś wszystkie przepisy gdzieś mi się przewijały i w żadnym nie było tego czegoś co bym za mną przemówiło. Lubię buraki, ale te połączenia smakowe już były lub nie były dla mnie na tyle wyraziste. Połączenie buraka i fety to już nie nowość, ale gdzieś o nim zapomniałam, a to było właśnie to co robi to danie. Słodkie buraki potrzebują mocnego dodatku, a nie ma lepszego niż słona kremowa feta. A do tego koniecznie, koniecznie pieczony czosnek, nie żywy, zbyt intensywny, tylko delikatny i słodki pieczony. Pistacje w trendzie – świetnie pasują. Przed Wami danie idealne!

W gorące dni orzeźwiające gazpacho to czasem jedyne czego mi trzeba. Ten z dodatkiem melona szczególnie ujął moje serce swoją świeżością, owocową nutą i wyjątkowym smakiem. Jego subtelną słodycz podkreślają dodatkowo dojrzałe pomidory i ocet balsamiczny. Ogórek odświeża, a jeśli użyjemy melona Galia, ten ogórkowy smak będzie tym bardziej wyczuwalny.

Sos tzatziki już dawno zawojołowa moją kuchnią – jest chyba ulubionym i najczęściej używam przeze mnie sosem – do mięsa, do warzyw, na grilla, do przekąsek – jest wspaniały, uniwersalny, przepyszny i świeży. W moim dziesiejszym bowlu właśnie sos tzatziki gra główną rolę, mimo że przykrywa go góra warzyw na wierzchu. W sezonie na młode ziamniczki, nie mogło ich zabraknąć w tym daniu, do tego brokuły – pieczone są wspaniałe, musicie tego spróbować. A pieczona ciecierzyca to dodatkowa chrupokość. Całość to niebiańskie połączenie, z grecką nutą, orzeźwiające i sycące. 

Jeśli kiedykolwiek jedliście wegańskie bolognese z tofu i nie przypadło Wam do gusty – nie zniechęcajcie się, pewnie jesteście takim przykładem jak ja. Ja na szczęście się nie poddałam i po kilku nieudanych próbować doszłam do tego wspaniałego rezultatu na talerzu – spagetti bolognese z chrupiącym pieczonym tofu który do złudzenia przypomina soczyste kawałki złocistego mięska. Ja nie jestem weganką, ale przyznam, że ten smak mnie zachwyca i obecnie jeden z top makaronów przez ostatnie miesiące. Aż mi przykro że tak późno się nim z Wami dziele.

Pełnia lata to u mnie okres gdzie w prezencie najchętniej przyjmuje eko warzywka i owoce wychodowane we własnych ogródkach. Od mamy pomidory, jeżyny i ogórki a od cioci zawsze cudowne cukinie. A jak cukinia to wiadomo – leczo. Uwielbiam ten jednogarnkowiec, jest tak niewymagający i prosty, a do tego pyszny. Nie masz pomysłu na obiad? Leczo zawsze będzie dobrym przepisem. W wersji mięsnej wiadomo z kiełbasą, ja lubię też z jakimś konkretnym mięsem (szukajcie w lupce leczo ze schabem), ale ten wegański jest równie przepyszny i dzięki soczewicy, nie mniej sycący. U mnie na pewno będzie na obiad nie raz w letnim sezonie.

Nie wiem czy w Grecji jedzą takie danie, ale jeśli nie, niech żałują. Proste w wykonaniu orzo paprykowo-pomidorowe, pełne smaku i moimi ulubionymi greckimi dodatków – fety, oliwek i świeżych ziół wprasza się do wszystkich na obiad. Ja kocham takie smaki – świeże, intensywne, kontrastowe. Jest to idealna propozycja na prosty, ale niecodzienny obiad. Możecie poczuć smak wakacji i słodkiego lenistwa – to danie to totalne comfort food.

W końcu nadszedł ten czas, aby spisać ten przepis w miejscu o którym nie zapomnę i podzielić się z nim z resztą świata – mam go spisanego na kartce, którą zawsze gdzieś posieje a potem promocja na cukinie i jest nerwowe szukanie co i ile czego kupić. Marynowane cukinie po azjatycku to moje ulubione weki, oj jakie one są dobre. Do obiadu, na kanapki, do hamburgerów, do podania na przyjęciu – wiem, że jak je nie podam, zawsze smakują świetnie. Do tego są proste w wykonaniu i zawsze wychodzą, bo wiadomo… z ogórkami wychodzi różnie. Spróbujcie i zakochajcie się w nich tak jak ja i róbcie co roku.

Kwintesencja wiosennego powiewu, orzeźwienia i lekkości – ten makaron ma to wszystko w sobie. Można poetycznie o jedzeniu, można ale lepiej spróbować, zachwycić się i dodać własne epitety. Najlepsze bo sezonowe zielone szparagi w połączeniu z suszonymi i żywymi pomidorami to już brzmi dobrze, ale bomba smakowa w tym daniu to pietruszkowa gremolata, która robi to coś. Z nutą cytryny, aromatyczna od pietruszki i czosnku, do tego chlust oliwy i mamy to – danie na idealną wiosenną ucztę.

Uwielbiam chrupiącą, strzelającą cieciorkę z piekarnika – z tą strzelającą nie żartuje, nie raz mi się zdarzyło, że wystrzeliwała mi w trakcie pieczenia. Taki chrupiący dodatek świetnie komponuje się w różnego rodzaju sałatkach. Do tej makaronowej z suszonymi pomidorkami i rukolą świetnie się wpasowała. Do tego bardzo prosty dressing i parmezan który nadaje tego czegoś. Dla mnie idealna propozycja na obiad czy na lunch do pudełka.