Smaczna Strona

Uwielbiam pierogi ruskie, ale że mistrzem pierogowym niezmiennie jest moja teściowa, ja się za ich przygotowanie nawet nie zabieram. Jednak często kusi aby zjeść, bo przecież ten ich farsz to jest prawdziwe dobro, chyba nikogo nie muszę co do tego upewniać. Jest jednak łatwiejszy sposób aby cieszyć się wspaniałym smakiem ziemniaków z twarogiem i dużą ilością prażonej cebuli – mogą to być moje naleśniki z farszem do ruskich lub właśnie dzisiejsze kopytka. No te drugie to prawdziwa magia i przyznam od razu – nie wiem czy smakują lepiej takie prosto wyciągnięte z wody, czy jednak takie na drugi dzień, odsmażane na patelni. Co do tego musicie wypowiedzieć się i przekonać sami.

Jako owsiankowy skrytożerca, owsianki nigdy nie mam dość. Więc próbuje ile się da, wymyślam smaki i kombinacje na potęgę. Znałam już dawno sposób na prażenie płatków owsianych na patelni, ale to jest inny coś jeszcze innego. Taka owsianka nie tylko się praży, ale też zbija w kulki i staje się taką jakby słodką granolą. Oj jakie to jest dobre, do tego jogurt lub skyr i jakieś owocki i mogę się tym zajadać w każdej porze dnia.

Nie ważne jaka pora roku za oknem, czy trzaskający mróz czy jesienna szarówka lub wiosenna chlapa, dzięki tym cukiniom zawsze jest lato. Nie wiem czemu, ale ten smak, zapach, te kolory, świeżość ziół, kontrast ciepłego i zimnego bardzo kojarzy mi się z wakacjami, cudownie letnim obiadem, słonecznym dniem. Na szczęście składniki są dostępne cały rok, z dostępem do ziół też nie trudno w każdej chwili, więc możemy się cieszyć tym cudownym daniem cały rok, kiedy tylko najdzie nas ochota poczuć się dobrze.

Czas operacyjny – dosłownie 5 minut, z zegarkiem w ręku, tyle zajęło mi przygotowanie tego dania. Poszłam totalnie po bandzie – miałam już kupione pokrojone w plasterki pieczarki oraz suszone pomidory, więc zostało niewielkie mieszu-mieszu składników na blaszce i czekania aż się danie upiecze. I zaskoczyłam sama siebie jak wspaniały i prosty był to obiad, a w domu pachniało jak w dobrej włoskiej restauracji. Zwieńczeniem całości, dodającym efektu WOW dla tego banalnego w sumie dania, jest kulka burraty – kremowy, rozpływający się dodatek i ten ocet balsamiczny, słodko-kwaśny. To wszystko tak grało, tak dobrze smakowało, że zjadłam je w błyskawicznym tempie. I niby w przepisie napisałam danie na 2-3 osoby, ale przy mnie maksymalnie na 2,  z dokładką koniecznie!

Cytryny ostatnio opanowały mój jadłospis, ale prawda jest taka, że sezon zimowy to właśnie czas cytrusów. W tym właśnie czasie zawsze pokuszę się o zrobienie kilka słoiczków kremowego lemon curd, a jak już go zrobię tak potem chcę go jeść ze wszystkim. Ten krem jest wspaniały, kto zna ten wie, że można się uzależnić. Też jest prosty do wykonania, więc same plusy. Na śniadanie idealny, zwłaszcza w chłodne poranki, jest jak promyk słońca na talerzu. A jeśli skomponujemy go z puchatymi, serowymi pancakesami, również z nutą cytryny, to w chłodny poranek poczujemy powiew tropików gdzie cytrusy dojrzewają.

Kto nie uwielbia cinnabuns, pachnących, mięciutkich i przesłodkich? Ja na pewno się zgłaszam, dwoma rękami i brzuchem – uwielbiam ich smak. Jednak nie zawsze mam czas na ich oryginalną drożdżową wersje, nawet przy moim ukochanym robocie planetarnym. Ale nic straconego, szybkie w wykonaniu donuty załatwiają sprawę – są tak samo przepysznie pachnące cynamonem, mięciutkie w środku, a z wierzchu z chrupiącym zawijasem. Do tego lukier, jakby było już mało słodkości i można się rozkoszować.

Pierwsze spróbowanie farszu do tych ciasteczek i setki myśli – skąd ja znam ten smak? Coś mi to mówi, coś mi to przypomina. I przebłysk – to jest smak ziemniaczanego purée z proszku, pewnej firmy na K, kóry zajadało się nieraz na jakimś campingu czy wycieczce. Oj tak, to jest to, ale sto razy lepsze, bo wiadomo – nie z proszku. I ten smak, pewnie nawet jeszcze nie próbując, macie go już na języku, wyobraźcie sobie dodatkowo zawinięty w chrupiące maślane ciasto. Przyjemność której trudno się oprzeć – pyszne na ciepło, na zimno też super, do pudełka do pracy czy dla dzieciaków do szkoły. 

Szczerze, już się gubię w swoich własnych słowach gdy mówię które drożdżowe ślimaczki są dla mnie najlepsze. Za każdym razem gdy spróbuje nowego smaku, mówię że to właśnie te są najlepsze, a potem sięgam po inny smak i zmieniam zdanie, i wtedy te nowe są najlepsze. Aktualne najlepsze są te cytrynowe, no po prostu niesamowite są. Puchate, słodkie i tak pachnące cytrynami, że aż ciężko się oprzeć. Nie wiem, ale na mnie zapach skórki cytrynowej niesamowicie działa. U mnie blacha za blachą się robi, znikają mega szybko, sama się też do tych zniknięć przyczyniam. I przyznaje, że ciepłe, z rozpływającą się polewą to istna rozkosz. 

Nie ma prostszej sałatki makaronowej niż ta z tuńczykiem – przepis jest banalnie prosty i bardzo dobrze, bo sałatka jest tak pyszna, że będziecie do niej wracać często. Ja uwielbiam ją za świeżość – cytrusowe nuty, słodkie pomidorki i bardzo wyraźny smak oliwek i kaparów – ich słoność i intensywność świetnie grają z tuńczykiem.

Jak chcecie  wypróbować na ludziach obiad, który znika do ostatniego ziarenka makaronu orzo na talerzu to właśnie go przedstawiam – oj jakie to jest dobre. I wszystko w tym daniu robi robotę. Jest to połączenie wyrazistego sosu z dodatkiem pieczonej papryki, delikatnych klopsików i bardzo kremowego, pysznego parmezanowego orzotto. Najlepiej jest zebrać to wszystko jeden smakowity kęs i to jest to. U mnie talerze były wyczyszczone, brzuchy szczęśliwe, towarzystwo smacznie najedzone.

Moje ostatnie uzależnienie śniadaniowe – sadzone jajka na podsmażanej cukinii z serem feta – no po prostu coś przepysznego. Jeśli znacie te zwykłe sadzone albo te tylko na fecie, to koniecznie dodajcie tartej cukinii – to jest ten warzywny dodatek którego tym jajkom brakowalo. Rozpływające się żółtko, kremowa feta, aromatyczna podpieczona cukinia i kawałek bułeczki – to jest kęs idealny.  W moim przypadku na wiechrzu jeszcze szczyta chili – nie zaszkodzi, zaskoczy.

Do pewnych smaków trzeba dorosnąć i tak było ze mną i chałwą. Pamiętam, że jak byłam młodsza nie bardzo za nią przepadałam, wydawała mi się sucha, oblepiała język i mimo, że była bardzo słodka to jednak miała często gorzki posmak. Ale teraz wiem jak ją potraktować, żeby jej smak zachwycał za każdym razem. I nie, nie jest to jedzenie chałwy solo, bo można się porządnie zasłodzić i zalepić, ale wykorzystywanie jej wyjątkowego aromatu na przykład w słodkich wypiekach. Nic tak jeszcze nie pachniało sezamowo w domu jak wypiek tych donutów – miękkich w środku, mega chrupiących i złocistych na zewnątrz, w środku skrywających pyszny smak chałwy. W polewie też nie mogło jej zabraknąć, a jako, że moja chałwa była dodatkowo z pistacjami, dodałam i ich garść – świetny kontrast gdy użyjemy słony i dodatkowo crunchy akcent.