Ciasta

Mam wrażenie, że jeśli chodzi o mak czy makowiec, to zapomina się o nim prawie przez cały rok, a potem mamy rogale świętomarcińskie, a zaraz potem Boże Narodzenie i wszyscy sobie o nim przypominają. To prawda, jak makowiec to tylko Święta, tak świetnie do nich pasuje, słodki, pachnący, z masą bakalii, wpisuje się świetnie w klimat świąt. U mnie w zeszłym roku zachwycił wszystkich wieniec makowy więc w tym roku nie może go zabraknąć. Do tego domowa masa makowa – taką lubię najbardziej, bo jest tak słodka jak lubię, a nie przesłodzona i jest w niej grubo od dodatków. Musicie wypróbować tego wypieku, albo chociaż zrobić masę makową z tego przepisu i wypróbować do rolady drożdżowej czy do kruchego – to jest unikatowy smak.

Nie ma bardziej niezawodnego ciasta niż chlebek bananowy. Prostota jego wykonania i pyszny smak to jedno, ale do mnie przemawia za nim przede wszystkim jego wszechstronność – można łatwo modyfikować jego smak, a to podać kakao czy cynamon, poeksperymentować z polewą czy też nadzieniem. Na moim blogu znajdziecie już kilka propozycji smakowych, ale tym razem postawiłam dodać w środku ciasta nadzienie. Wyszło jak zawsze, smakowało wspaniale, zniknęło zbyt szybko…

Muszę przyznać, że poznałam się z tymi ciasteczka dość późno, chyba dopiero jakieś półtora roku temu jak w moim mieście pojawiła się sieciówka w którym były właśnie te ciasteczka i krem dostępne. Ale była to miłość natychmiastowa – ten karmelowo-korzenny smak od razu mnie zniewolił. Teraz na szczęście są dostępne w wielu sklepach więc okazji na ich zajadanie jest wiele i jest też okazja aby częściej piec to pyszne ciacho inspirowane tymi ciasteczkami, które też stanowią jego ważny składnik. Jeśli uwielbiacie te ciasteczka – musicie spróbować. Jeśli jeszcze nie próbowaliście – kupcie od razu 2 paczki i jedną zjedzcie samą a drugą zmieńcie w to ciacho.

Jeśli szukacie najlepszego jesienno-dyniowego wypieku, który rozgrzeje Wasze serca i zachwyci brzuchy oto on – drożdżowe dyniowe sticky buns z orzechami pekan. Są naprawdę sticky bo pieką się na warstewce ciągnącego karmelu, nic tylko place lizać. Bułeczki są warte zachodu, bo ich smak jest niesamowity. Dodatek dyni do ciasta sprawia, że jest ona niesamowicie lekkie, aromatyczne i przepięknie pomarańczowe. Czego chcieć więcej? Może tylko kubka ciepłej kawy i kocyka na kolankach i mamy perfect trio.

Dynia naprawdę zagościła u nas na dobre, ale co się dziwić skoro cokolwiek się z nią nie zrobi wychodzi mega pyszne że aż żal nie robić i się tym nie dzielić. Tak właśnie jest z tym ciastem, przepyszne, cudownie wilgotne, pachnące i co najważniejsze proste. U mnie pojawiło się już kilka razy, ponieważ pierwsze upiekłam z dzieckiem jak byłam chora i nie czułam smaku… A że zniknęło w jeden dzień (no comments) to upiekliśmy jeszcze raz a potem jeszcze raz bo tak nam posmakowało. Sekretem tego ciasta jest podwójna kruszonka, jeśli mnie czytacie to wiecie co to oznacza, bo stosuje ją w wielu ciastach. Oznacza to 2 warstwy kruszonki – oczywistą na wierzchu i drugą przez środek ciasta. U mnie się to sprawdza nie tylko smakowo, ale też przy dzieciakach – wiecie jak to jest, obgryzają tylko wierzch ciasta i wołają o kolejne kawałki a druga połowa zostaje… cwaniaki. Przepis bardzo bardzo warty polecenia, na jesień idealny, będziecie na pewno powtarzać nie raz.

Kolejny cudowny sezon na dynie nadszedł więc jedna ogromna sztuka wyglądowała już w piekarniku i została przerobione na dyniowe puree. A wiadomo, że takie dyniowe puree może być użyte dosłownie do wszystkiego, możliwości są niezliczone. Ja wchodzę w dyniowy czas na słodko, przygotowując prościutki, mieszamy łyżką i naprawdę niezawodny chlebek dyniowy. Aby był jeszcze lepszy, dodałam duuuużoooo czekolady, wszystko z czekoladę jest 100 razy lepsze. 

To ciasto jest przykładem jak klasyczne i proste ciasto jogurtowe może się zmienić dzięki zaskakującym dodatkom. Ponad to, ten przepis uświadamia jak baza jogurtowa jest uniwersalna i jak można fajnie z nią poeksperymentować. W sezonie jesiennym dodaje do niego śliwki, w letnim można dodać jeżyny lub brzoskwinie, ale kluczem tego przepisu jest sezamowy wierzch z pasty tahini – po upieczeniu, razem z cynamonowym cukrem, tworzy przepysznie chrupiącą, skarmelizowaną skorupę – coś pysznego, wyrazistego, świetnie kontrastującego z delikatnym ciastem i świeżymi owocami. Musicie spróbować!

Pachnący i luksusowy ,,krem” migdałowy sprawia, że to proste w wykonanie letnie ciasto smakuje nieziemsko. Do jego użycia możemy wykorzystać dowolne pestkowe owoce sezonowe – morele, śliwki, brzoskwinie a nawet nektarynki. Te mniejsze kroimy na pół, większe kroimy w ćwiartki. Jako, że ja jestem zakochana w morelach bez opamiętania, u mnie to ciasto zawsze z tymi złotymi pięknościami. ,,Krem” migdałowy brzmi trudno, ale jest bardzo prosty w wykonaniu i stanowi wspaniały spód dla owoców.

Ciasto które musicie koniecznie wypróbować i powtarzać, powtarzać i jeszcze raz powtarzać. Albo podwoić składniki i na raz zrobić większą blachę, żeby chociaż było na dwa dni. To ciasto jest wspaniałe, ta pralina, oj tak, to jest to co czyni to ciasto wspaniałym. Baza ciasta jest bardzo prosta, owoce, zdecydowałam się na morele, bo jest po prostu uwielbiam, ale dobre będą każde owoce które nie puszczają zbyt dużo soku. Połączenie jest wspaniałe, wypróbujcie i testujcie z różnymi owocami.

Klasyczne tiramisu samo w sobie jest pyszne, ale truskawkowe to inny wymiar przyjemności. Zwłaszcza teraz gdy truskawki są najlepsze, najsłodsze i najbardziej aromatyczne. W tym cieście znajdziemy je aż w kilku formach – syropu, którym namaczane są biszkopty i który dodajemy do kremu, plasterków tych najdorodniejszych sztuk między warstwami kremu oraz w postawi różowego pudru, który musicie przyznać – robi robotę. Ciasto jest bardzo proste w wykonaniu i wygląda zjawiskowo, od razu do zjedzenia. Obowiązkowa pozycja do wykonania w tym letnim czasie i na pewno na jednym razie się nie skończy – to ciasto jest nieziemsko pyszne.

Śmiać mi się chciało jak spisywałam dla Was ten przepis bo na końcu napisałam, że odstawiamy ciasto do całkowitego ostygnięcia. Ja nie wytrzymałam z czekaniem, ukroiłam sobie dwa porządne kawałki jeszcze ciepłego ciasta i się rozpłynęłam. Przepyszne, puchate, pachnące, takie jak robi babcia, więc przepis sprawdzony nie raz. Dodatek do ciasta musiał być sezonowy – ten piękny różowy rabarbar na targu wręcz do mnie mówił i prosił się o towarzystwo twarogu. Blacha może duża wychodzi, ale ciasto bardzo szybko się kończy 😀

Moja głowa parowała, a pomysłów bylo mnóstwo gdy kupiłam 2 duże kubełki borówek i zabrałam się do tworzenia. Ciasto jest zawsze super pomysłem, tylko myślałam jakie tu zrobić, jakiego jeszcze nie było, coś nowego by się przydało. Finalnie, gonił mnie czas, było już późno, dziecko do spania i tak dosłownie ,,na kolanie” stoworzyłam ciasto w które nie wierzyłam że się uda. Wydawało mi się za gęste gdy wykładałam na blachę, pierwsza myśl – zakalec będzie na bank, zwłaszcza, że postanowiłam zaryzykować i wsypać borówki do środka. I tak wsadziłam do piekarnika i poszłam usypiać dziecko. Gdy wróciłam, aż sama siebie zaskoczyłam – ciasto ,,wychodziło” z blaszki, cudownie rumiane a w domu pachniało, że aż ślinka leciała. Zniknęło w jedno popołudnie, a wieczorem robiłam już je kolejny raz – to chyba najlepsza rekomendacja że jest przepyszne.