Makaron

Kto mnie czyta ten wie, że ja uwielbiam w greckie smaki i jest to chyba jedna z moich ulubionych kuchni. Do tego jak mój kuzyn przywozi mi oryginalne rarytasy jak smakową oliwę, oliwki czy oregano to pomysły na obiad rodzą się same.  Jeśli akurat nie macie takiego kuzyna jak ja , w sklepach spokojnie znajdziecie dobrej jakości fetę, dobrą oliwę i oczywiście przepyszne oliwki. A jak to mamy to już niewiele więcej trzeba aby danie było pyszne. Dorzucamy jeszcze kilka warzyw, potem do tego makaron i coś pysznego gotowe w bardzo prosty sposób. 

Mogę śmiało powiedzieć, że oprócz moich ukochanych pomidorów to właśnie cukinia jest moim najulubieńszym warzywem. Odpowiednio potraktowana świetnie pasuje na słono ale też na słodko, jest niesamowicie wszechstronna i uniwersalna. Tutaj w tym przepisie gra główne skrzypce i nie chodzi stricte o jej smak, subtelny, lekko owocowy, ale przede wszystkim o jej konsystencje, która potrafi ze stałej stać się mega kremowym, gęstym sosem, otulającym makaron. Do tego przepis jest całkowicie wegański, z delikatną roślinną śmietaną, której stałam się fanką i płatkami drożdżowymi. Oczywiście, można zmodyfikować po swojemu, dodać zwykłej kremówki czy też mleka i parmezanu, ale zachęcam kierować się tym przepisem i dać się zachwycić tym smakiem. Na wierzchu pistacje, jak cukinia, ostatnio top orzech w moim jadłospisie.

Mac&cheese w jesiennej odsłonie? Oczywiście, przecież jesień i bycie totalną jesieniarą do czegoś zobowiązuje. W jesiennej wersji oczywiście musiała pojawić się dynia. I oj tak, jakie to dobre. Szkoda, że nikt nie widział jak moje młodsze dziecko, koneser jedzenia, niekryty krytyk mojej kuchni zajadał ten makaron z takim smakiem… serce się raduje. Więc ja nie musiałam nawet próbować, aby wiedzieć że jest dobre. W sumie, co tutaj niedobrego – kremowy dyniowy sos z ciągnącym się serem oraz chrupiący boczek. Poezja. Do tego chrupiące listki szałwii, które mogą się tutaj wydawać jakaś ekstrawagancją, ale robią robotę i wierzcie mi, każdy kęs z takim liście to niebo.

Swojego czasu gdy w kinach świetność odnosił film o pewnej różowej pani, ten makaron był wręcz viralowy. Ale jakoś wszystkie przepisy gdzieś mi się przewijały i w żadnym nie było tego czegoś co bym za mną przemówiło. Lubię buraki, ale te połączenia smakowe już były lub nie były dla mnie na tyle wyraziste. Połączenie buraka i fety to już nie nowość, ale gdzieś o nim zapomniałam, a to było właśnie to co robi to danie. Słodkie buraki potrzebują mocnego dodatku, a nie ma lepszego niż słona kremowa feta. A do tego koniecznie, koniecznie pieczony czosnek, nie żywy, zbyt intensywny, tylko delikatny i słodki pieczony. Pistacje w trendzie – świetnie pasują. Przed Wami danie idealne!

Jeśli kiedykolwiek jedliście wegańskie bolognese z tofu i nie przypadło Wam do gusty – nie zniechęcajcie się, pewnie jesteście takim przykładem jak ja. Ja na szczęście się nie poddałam i po kilku nieudanych próbować doszłam do tego wspaniałego rezultatu na talerzu – spagetti bolognese z chrupiącym pieczonym tofu który do złudzenia przypomina soczyste kawałki złocistego mięska. Ja nie jestem weganką, ale przyznam, że ten smak mnie zachwyca i obecnie jeden z top makaronów przez ostatnie miesiące. Aż mi przykro że tak późno się nim z Wami dziele.

Nie wiem czy w Grecji jedzą takie danie, ale jeśli nie, niech żałują. Proste w wykonaniu orzo paprykowo-pomidorowe, pełne smaku i moimi ulubionymi greckimi dodatków – fety, oliwek i świeżych ziół wprasza się do wszystkich na obiad. Ja kocham takie smaki – świeże, intensywne, kontrastowe. Jest to idealna propozycja na prosty, ale niecodzienny obiad. Możecie poczuć smak wakacji i słodkiego lenistwa – to danie to totalne comfort food.

Bardzo ekonomiczny i zarazem pyszny obiad to musi być makaron z tuńczykiem z puszki. Brzmi dziwnie? Oj zdziwicie się jak bosko smakuje. Niewiele trzeba aby podkręcić smak – anchois, czosnek, kapary i cytryna. Za sos robi olej spod tuńczyka, sok z cytryny i dobra oliwa. Dla mnie mogłabym jeść takie danie na jakieś Riwierze, ma w sobie coś z morskiej bryzy, powiewu lata i comfort food.

Kwintesencja wiosennego powiewu, orzeźwienia i lekkości – ten makaron ma to wszystko w sobie. Można poetycznie o jedzeniu, można ale lepiej spróbować, zachwycić się i dodać własne epitety. Najlepsze bo sezonowe zielone szparagi w połączeniu z suszonymi i żywymi pomidorami to już brzmi dobrze, ale bomba smakowa w tym daniu to pietruszkowa gremolata, która robi to coś. Z nutą cytryny, aromatyczna od pietruszki i czosnku, do tego chlust oliwy i mamy to – danie na idealną wiosenną ucztę.

Uwielbiam chrupiącą, strzelającą cieciorkę z piekarnika – z tą strzelającą nie żartuje, nie raz mi się zdarzyło, że wystrzeliwała mi w trakcie pieczenia. Taki chrupiący dodatek świetnie komponuje się w różnego rodzaju sałatkach. Do tej makaronowej z suszonymi pomidorkami i rukolą świetnie się wpasowała. Do tego bardzo prosty dressing i parmezan który nadaje tego czegoś. Dla mnie idealna propozycja na obiad czy na lunch do pudełka.

Kiedyś pewna oglądająca zwróciła mi słusznie uwagę że coś co nazywamy ramen może nim nie być, że słowo ramen wywodzi się tak naprawdę od konkretnego makaronu o tej właśnie nazwie. Dowiedziałam się czegoś nowego w tej dziedzinie, za co bardzo dziękuje, nie mniej jednak w Internecie potocznie używa się tej nazwy dla inspirowanej azjatyckimi smakami zupy z masą pysznych dodatków. Więc nie będę odstawać, przyjmijmy więc że przygotowałam dla Was kolejny przepis a’la ramen, tym razem w wersji HOT! No jest pikantnie, nie powiem, bo i czerwona pasta curry i chrupiące chili. Wszystko łagodzi mleczko kokosowe oraz delikatne dodatki jak jajko czy chrupiące tofu. Bardzo pyszna kombinacja, do zrobienia dosłownie w moment.

Jeśli marzy wam się obiad w 10 minut rodem z kraju Niebiańskiego Smoka, to mam dla Was super przepis. Jest dla odważnych, dla lubiących pikantne a nawet bardzo pikantne jedzenie bo przy kolejnych kęsach można rzeczywiście lekko ziać ogniem jak smok. Oczywiście tą pikantność można kontrolować, ja poleciałam i dałam aż 3 łyżki chrupiącego chili, można mniej co na pewno złagodzi całe danie. A warto, taki makaron nie tylko jest prosty, szybki ale niesamowicie dobry przy prostych składnikach. Jeśli wy też lubicie chińską kuchnie, te składniki z listy nie są dla was tajemnicą i na pewno macie je w swojej kuchni. Jak nie, to polecam, bo przydają się do każdego dania kuchni chińskiej i warto się zaopatrzyć.

Kremowy, to jest dokładnie to słowo klucz w tym daniu – użyłam wegańskiej kremówki i uzyskałam aksamitny sos, pełen smaku i łączący wszystkie pyszne składniki tego wyjątkowego dania. A są to suszone pomidory, czerwona cebula i świeża bazylia – czyli w sumie nic wymyślnego, wszystko znane, ale wyszło tak wyjątkowe danie, że wszyscy mlaskali, a najmłodszy prosił dwa razy o dokładkę. Także polecam, wypróbujcie, a wierzcie mi nawet zatwardziali mięsożercy będą zachwyceni tym smakiem.