W przypadku tej pizzy sprawdza się powiedzenie ,,im mniej, tym więcej”. Chodzi oczywiście o smak, a jest co wychwalać. Cieniutkie ciasto pizzy pozwala się skupić na smakowitym wierzchu pizzy, który składa się z niewielkiej ilości składników. Ale za to jakich i jak dopasowanych! Sami będziecie zaskoczeni jaka pyszna jest ta pizza i to połączenie na pewno stanie się jednym z ulubionych.

Razowa carbonara z brukselką to ciekawa propozycja urozmaicenia włoskiego klasyku. Tradycyjna carbonara jest oczywiście moim numerem jeden, ale zaskakujące jest jak do podstawy tego dania pasuje wiele ciekawych składników. W efekcie zyskujemy nowe danie, równie proste jak podstawowy przepis.

Do połączenie śledzia z ananasem przekonała mnie mama, ona pierwsza zrobiła tę sałatkę na zeszłorocznego śledzika. Dobrze czosnkowy śledzik, z kremowym sosem idealnie smakuje z kromeczką z masłem.

Tłusty Czwartek za pasem, a w głowie dylemat – dieta czy ostatnie tłuste szaleństwo przed postem? Z autopsji wiem, że jak sobie całkowicie odpuszczę to potem i tak dosięgają mnie wyrzuty sumienia. W tym roku chciałam jakoś odchudzić tradycję Tłustego Czwartku, aby zjeść coś słodkiego bez wyrzeczeń. Rezygnując ze smażenia w głębokim tłuszczu, zbiłam ładnych kilka kalorii przez co mogłam zjeść o kilka oponek więcej 😛

Swojego czasu byłam sceptyczna do łączenia ananasa z daniami na słono, np. pizza z ananasem jest pierwsza na mojej liście, której nigdy nie zamówię. Mój sceptycyzm jednak stopniał w chwili gdy spróbowałam tego połączenia. Połączenie słodkiego ananasa ze słonawymi krewetkami, ostrym chili i kwaśnym sokiem z cytryny to zbalansowany smakowo zestaw z nutką egzotyki. Super się sprawdza na szybki obiad lub lekką kolację. Ostrość można regulować według upodobań, ja poszłam na całość 🙂

Fenkuł z serem pleśniowym to brzmi wykwintnie! Jeśli chce się zrobić dobre wrażenie na drugiej połówce, efekt będzie murowany. Danie sprawia wrażenie czasochłonnego i  wymagającego kuchennej wirtuozji… Oczywiście, zawsze można zataić fakt, że przygotowanie, tak naprawdę, zajmuje chwilę i największym wyznaniem jest ugotowanie makaronu al dente… bo przecież czego się nie robi, aby wypaść jak najlepiej 😉