Jeśli tak jak ja zrobiliście purée z całej pieczonej dyni i macie go teraz mnóstwo, nie pozostaje Wam nic innego jak sięgnąć po pyszny przepis z jego użyciem. Dyniowa carbonara to mała wariacja na temat dobrze znanej klasyki. I oprócz dyni, nie zaskoczy Was tu nic innego oprócz pysznego smaku. Mamy w niej boczek, żółtka i duuuużo parmezanu. Dla mnie obowiązkowo także dużo pieprzu, najlepiej świeżo mielonego. Dla mnie jest to obowiązkowa wersja carbonary idealna na jesień.
Składniki (na 2 duże porcje):
200g makaronu spaghetti
2 żółtka
1/2 szklanki purée z dyni
100g surowego wędzonego boczku w plasterkach
1/2 szklanki tartego parmezanu i trochę do posypania
świeżo mielony pieprz do smaku
kilka listków szałwii – opcjonalnie
Gotujemy makaron al dente, w dobrze osolonej wodzie, zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Przed odcedzeniem odlewamy około szklanki wody spod gotowania.
W czasie gdy makaron się gotujemy możemy przygotować resztę składników – boczek kroimy w cienkie paseczki i przekładamy na zimną patelnię. Do purée z dyni dodajemy żółtka, parmezan i odrobinę pieprzu – mieszamy.
Gdy makaron jest ugotowany, odcedzony a woda odlana, włączamy ogień pod boczkiem i smażymy go aż stanie się złocisty i chrupiący. Za pomocą łopatki ściągamy boczek z ognia na talerz, zostawiając cały wytopiony tłuszcz na patelni. Jeśli używamy szałwii, wrzucamy na 2 minuty listki na gorący tłuszcz, aż staną się chrupiące, je także wyciągamy zostawiając tłuszcz.
Na tłuszcz wrzucamy makaron i mieszamy aby się nim pokrył. Ściągamy patelnie z ognia. Do purée dodajemy połowę odlanej wody i dokładnie mieszamy. Sos z dyni wlewamy na patelnie i dokładnie mieszamy. Możemy dodać więcej wody jeśli chcemy uzyskać bardziej płynny sos, łyżka po łyżce do uzyskania pożądanej konsystencji. Na sam koniec dosypujemy boczek, mieszamy i od razu podajemy, z dodatkową porcją tartego parmezanu i jeszcze odrobiną świeżego pieprzu.
