Bardzo lubię tradycyjne makaronowe cannelloni, ale nie ukrywam, że to naleśnikowe jest nie tyle prostsze, szybsze co może nawet troszkę lepsze. Nie trzeba się martwić czy rury makaronowe już zmiękły, bo zastępuje je naleśnik, faszerowanie to pestka, a zapiekane trwa tyle ile czasu trzeba aby sos się zarumienił. Wielokrotnie przygotowane, przetestowane na rodzinie, chwalone i zjadane do ostatniego naleśnika – nie ma lepszej rekomendacji na obiad.

Uwielbiam carbonarę za jej prostotę, pyszny smak i ekspresowe wykonanie. Zawsze ratuje mnie w sytuacji gdy nie mam nic na obiad, a jeść się chce tu i teraz. Dla mnie podstawa to pyszny jajeczno-śmietankowy sos, a reszta to czasem co się nawinie. Może być wege z cukinią lub jak w tym przypadku podwójnie mięsa – z boczkiem i kurczakiem. Każda odsłona carbonary jest zawsze i niezmiennie pyszna i sycąca.

Dla tych co twierdzą, że risotto jest skomplikowane, czasochłonne i wymaga stania i mieszania, dementuje! Wszystkie czynności związane z robieniem pysznego risotto mają właściwości terapeutyczne! Zapachy znad patelni koją jak dobra aromaterapia, a mieszanie samo w sobie jest relaksujące, plecy same się rozluźniają. Już nie mówię o samej konsumpcji jak wspaniale na nas wpływa. Nic tylko zabierać się do gotowania. Dla tego aromatycznego, pachnącego słodką papryką risotta warto iść do kuchni na mały relaks.

Nic tak nie rozgrzewa jak miska gorącego, parującego, pikantnego curry. Takie pachnące danie, czekające w dom po zimnym spacerze, to prawdziwa gratka. Zanurzmy widelce w skąpane w aromatycznym sosie chrupiące brokuły, fasolkę a zęby w miękkie, delikatne tofu, nasycone bogatym smakiem sosu. Na pewno nie jest to nudne danie, jego złożony smak zmienia się z każdym kęsem.